Homofonia (czyli współbrzmienie wyrazów o odmiennych znaczeniach) jest zjawiskiem występującym w wielu językach. Jednak takie jej bogactwo, jakim poszczycić mogą się języki mandaryńskie, jest rzeczą wartą szczególnego odnotowania: w standardowym języku mandaryńskim występuje ok. 1500 możliwych sylab – raczej mniej niż więcej, ale chciało mi się nigdy dokładnie policzyć.
Oto przykład homofonii użyty w dowcipie:
這天老闆把小明叫過來說:
“小明你這個計畫的想法太爛了~給我回去重建一下思路再回來!”
隔天小明飛往新疆就再也沒有回來過了Tego dnia szef wezwał do siebie Zdzicha:
– Zdzichu, ten twój plan jest do bani, idź no przemyśl jeszcze raz.
Następnego dnia Zdzisiek poszedł do Przemyśla i nie wrócił.
W oryginale dowcip ten opiera się na współbrzmieniu wyrazów 思路 (rozumowanie) i 絲路 (jedwabny szlak) wymawianych sīlù. Szef rzekł (w przekładzie dosłownym): „zrekonstruuj nieco rozumowanie i wróć.” Następnego dnia pracownik wyjechał do Xinjiangu, czyli Turkiestanu Wschodniego (przez który prowadziła jedna z dróg szlaku jedwabnego), i nie wrócił. Wypowiedź szefa brzmiała bowiem tak samo jak: „zrekonstruuj nieco jedwabny szlak i wróć.”
Turfan
